Πώς κινητοποιείται ένας υποψήφιος (1)

Ως ερευνητής - μέλος επιστημονικών ομάδων σε ευρωπαικά ερευνητικά προγράμματα, έχω ασχοληθεί με  το ζήτημα της κινητοποίησης των μαθητών (motivation in education).

Μια απο τις μεγάλες θεωρίες στο συγκεκριμένο χώρο είναι η Self - Determination theory of motivation (Deci and Ryan)

Η συγκεκριμένη  θεωρία υποστηρίζει οτι ένας μαθητής πρέπει να νιώθει το αίσθημα της ελευθερίας στις μαθησιακές επιλογές του καθώς και στις κινήσεις που θα κάνει προκειμένου να "προσπελάσει" ένα γνωστικό αντικείμενο. Ας το εξειδικεύσουμε σε επίπεδο τάξης:

Ένας υποψήφιος για τις κατατακτήριες Ψυχολογίας ΕΚΠΑ , θα πρέπει να νιώθει πως έχει επιλέξει αυτή τη σχολή και την πορεία προς τις εξετάσεις, όχι επειδή του επιβάλλεται, αλλά επειδή είναι δική του επιθυμία. Αν έχει την "πολυτέλεια" αυτής της επιλογής (έστω σε έναν βαθμό), τότε η κινητοποίησή του αυξάνει.

Επίσης, ο υποψήφιος θα πρέπει να νιώθει οτι έχει έναν βαθμό ελευθερίας στον τρόπο με τον οποίο θα προσπαθήσει να κατανοήσει τη ύλη των μαθημάτων, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει έναν μονοδιάστατο τρόπο που θα του προτείνει ο καθηγητής. 

Ουσιαστικά, πρέπει ο διδάσκων να είναι σε θέση να αφουγκραστεί τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή και να προσαρμόσει (στο μέτρο του δυνατού) τη διδασκαλία του σε όλα τα πιθανά μαθησιακά στυλ (learning styles). Αυτός είναι και ένας από  τους  λόγους όπου στο μάθημά μου στο φροντιστήριο αλλά και στις σημειώσεις μου, προσπαθώ να αναπτύξω τόσο στην οπτική όσο και την ακουστική κωδικοποίηση του υλικού προς εκμάθηση.